Kurs patrologije, prvi tom, A. I. Sidorov

Termin „patrologija“ (tj. „učenje o crkvenim ocima“) prvi put je upotrebljen kod protestantskog naučnika J. Gerharda koji je napisao delo pod naslovom Patrologija, ili spis o životu i radovima učitelja drvnohrišćanske Crkve. Spis je objavljen nakon njegove smrti, godine 1653. Već u samom naslovu nagoveštavaju se karakteristične crte novorođene nauke koja postaje crkveno-istorijska, a istovremeno i bogoslovska. Predmet njenog izučavanja jeste život, delo i bogoslovlje otaca i učitelja Crkve, čije je izučavanje, prirodno, pretpostavljalo i određeno razumevanje kulturno-istorijskog konteksta koji u mnogome opredeljuje život i viđenje sveta Svetih otaca i crkvenih pisaca. Zato se patrologija nalazi u neraskidivoj vezi sa čitavim nizom istorijskih i bogoslovskih disciplina, pre svega sa istorijom Crkve. U ovoj knjizi postoji šest poglavlja, i to: Katihetski i liturgijsko-kanonski spomenici ranohrišćanske crkve, Sv. Kliment Rimski, Sv. Ignjatije Bogonosac, Sv. Polikarp Smirnski, Varnavina poslanica i „Pastir“ Jermin.

A. I. Sidorov je autor više od 100 naučnih radova iz oblasti patrologije i istorije drevne Crkve. Veliki broj njih su, komentarima propraćeni, prevodi delâ svetih otaca i crkvenih pisaca iz prvih vekova hrišćanstva. Glavni je redaktor poznatih edicija: Svetootačko nasleđe, Biblioteka otaca i učitelja Crkve, Pravoslavno monaštvo i asketika u istraživanjima pravoslavnih naučnika. Na srpski jezik preveden je čitav niz njegovih radova.